"Πάρνηθα, Πήλιο και Λάρισα είναι οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τις πρόσφατες πυρκαγιές. Για την «επόμενη μέρα» της καταστροφής, επιστήμονες καταγράφουν στην «Κ.Ε.» τις σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που υπέστησαν τα οικοσυστήματα των περιοχών. *Το πολύτιμο ελατόδασος της Πάρνηθας θα το βλέπουμε μόνο σε καρτ ποστάλ, όχι μόνο εμείς αλλά και οι επόμενες γενιές, και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα τις ζήσουμε στο πετσί μας: Περαιτέρω υποβάθμιση του ατμοσφαιρικού αέρα, αύξηση της θερμοκρασίας και πολλαπλασιασμό των πλημμυρικών φαινομένων. *Το οικοσύστημα του Πηλίου που καταστράφηκε δεν θα αντέξει κι άλλη τέτοια δοκιμασία, στην επόμενη τριετία. *Ομοίως και στη Λάρισα. Εάν υπάρξουν στην επόμενη πενταετία κι άλλες τέτοιες διαταραχές,το οικοσύστημα στις ανατολικές πλαγιές του Κισσάβου δεν θα μπορέσει να επανακάμψει."
αυτά αναφέρονται στην K.E. και απο εκεί πήρα και εγώ την αφορμή για να γράψω αυτό το θέμα. Είμαι 20 χρονών παιδί, σχεδόν "άντρας" και έχω δει και έχω ακούσει τόσα πολλά να λέγονται ότι θα γίνουν για την προστασία των δασών μας ώστε να μην ξαναζήσουμε μια τέτοια πυρκαγιά.....Το επόμενο καλοκαίρι όλα είναι ίδια και απαράλακτα. Μόλις μπήκε το καλοκαίρι ζήσαμε για ακόμα μία φορά φωτιές, εστίες που αναζοπυρώνονται, άνθρωποι να πεθαίνουν για να σώσουν ένα δάσος αλλά τίποτα δεν οφελεί. Και το επόμενο καλοκαίρι κάποιο άλλο δάσος στην Ελλάδα μας θα καεί. Λοιπόν ρωτώ τώρα όσους το διαβάσουν αυτό, τι γνώμη πρέπει να σχηματίσει ένα παιδί στην ηλικία μου ή ακόμα χειρότερα τι γνώμη θα έχει κάποιος μικρότερος όταν κάθε καλοκαίρι ακούει ότι κάηκε το ένα δάσος ή κάηκε το άλλο.
Να σας πω τι γνώμη σχηματίζω εγώ....Λόγια, λόγια, λόγια. Τίποτα δεν αλλάζει. Τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Στο τέλος θα βλέπουμε τα δάση σε κάτι φώτο στο διαδίκτυο που θα αναρωτιώμαστε αν είναι αληθινές ή μονταρισμένες ή φτιαχτές για να μας θυμίζουν τι είχαμε και τι δεν έχουμε πια. Λοιπόν εγώ προτείνω για να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο να κάνουμε κάτι και εμείς σαν απλοί πολίτες για να μείνουν κάποια δάση σε αυτή την χώρα στην οποία έρχονται απο την άλλη άκρη της γης να την επισκευτούν για τις χάρες και τις φυσικές ομορφιές που διαθέτει. ΤΕΛΟΣ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ. Είμαι 20 χρονών και είμαι ένας, αν όμως υπήρχαν άλλοι 10 ή 20 ή και πολλοί περισσότεροι στην ηλικία μου ή μεγαλύτεροι ταπεινή μου γνώμη είναι ότι κάτι μπορεί να γίνει γιατί μπορεί να βρίζουμε την χώρα μας, μπορεί να λέμε πολλά αλλά όταν είναι για το κοινό καλό όλοι αφυπνιζόμαστε και μπορούμε να λειτουργήσουμε ομαδικά. ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΩ......
Σάββατο 14 Ιουλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Για την καταστροφή της φύσης και δη των δασών υπάρχει ένας εξαίσιος ελληνικός μύθος. Θα τον διηγηθώ μια μέρα...
Δημοσίευση σχολίου